پس انداز یا سرمایه گذاری دوراهی است که همیشه پیش روی افراد قرار می گیرد. من مدت‌ها یک مشتری ۳۸ ساله مجرد داشتم که ۱۰۰ هزار دلار در سال درآمد داشت. او همچنین در یکی از حساب‌های پس اندازش ۹ هزار و در صندوق بازنشستگی اش بالغ بر ۱۱۲ هزار دلار پول پس انداز کرده بود؛ آن هم تنها با اختصاص ۶ درصد از حقوق ماهیانه‌اش به این حساب‌ها و برخورداری از سهم تطبیقی ۴ درصدی کارفرما. او به‌تازگی توانسته بود وام دانشجویی‌اش را تمام و کمال، بازپرداخت کند و این باعث می‌شد که بتواند ۸۰۰ دلار در هر ماه، پول بیشتری در اختیار داشته باشد.
او با همان پرسشی که دیگران به من مراجعه می‌کنند، سراغ من آمد و پرسید که آیا پول اضافی‌ام را باید پس انداز کنم یا سرمایه گذاری؟ من برای پاسخ به ابهام او یک جلسه برنامه‌ریزی مالی ترتیب دادم و با هم اهداف مالی مطلوب وی را تنظیم کردیم و به نتایج زیر دست یافتیم:
ایجاد یک صندوق پس انداز نقدی با موجودی ۱۵ هزار دلار طی دو سال آتی
– موجودی کنونی صندوق پس انداز نقدی: ۹ هزار دلار
پس انداز در هزینه‌های سفر به‌اندازه ۳ هزار دلار در سال
– پس انداز کنونی هزینه‌های سفر: ۰ دلار
پس انداز کافی برای برخورداری از درآمد سالیانه ۶۰ هزار دلاری در سن ۶۵ سالگی
– موجودی کنونی صندوق بازنشستگی: ۱۱۲ هزار دلار
اهداف خود را تعریف کنید تا بتوانید از پس اصلاح رویکرد مالی خود بربیایید
وقتی که با هم نشستیم و اهداف مالی او را روی کاغذ آوردیم و سپس میزان پس انداز، سرمایه گذاری و بهره لازم برای تحقق آن اهداف را محاسبه کردیم؛ توانستیم پاسخ پرسش وی را بیابیم. اگر او می‌خواست به اهداف خود برسد، باید مطابق آنچه در ادامه آمده، دست به پس انداز و سرمایه گذاری بزند:
۱- اختصاص ۲۵۰ دلار در ماه برای صندوق پس انداز نقدی
۲- اختصاص ۲۵۰ دلار در ماه برای پس انداز سفر
۳- اختصاص ۵۲۵ دلار در ماه برای حساب بازنشستگی؛ با فرض:
– میانگین رشد سالیانه پیش از بازنشستگی: ۸ درصد
– میانگین رشد سالیانه پس از بازنشستگی: ۶ درصد
– تورم: ۳ درصد
– ۶۷ سالگی آغاز برخورداری از خدمات کامل تأمین اجتماعی برای بازنشستگی است و مقدار موجودی فعلی حساب بازنشستگی برابر با ۲۶۳۰ دلار با تورم ۲ درصدی است.
برای اینکه بتوانیم به سوال این فرد در مورد چگونگی پس انداز یا سرمایه گذاری پاسخ بگوییم، باید ابتدا می‌دانستیم که او در حال حاضر چه دارد و در آینده چه مقداری می‌تواند به آن بیفزاید. دیگر اینکه توان نهایی او در چه حدی است و آیا می‌تواند در مهلت‌های تعیین شده به اهدافش دست پیدا کند یا خیر؟
اولویت‌بندی اهداف
از آنجا که کل بودجه مازاد ماهانه مشتری من تنها ۸۰۰ دلار بود که کفاف برآورده ساختن اهداف مالی‌اش را نمی‌داد، باید تصمیم می‌گرفت که آیا می‌خواهد آن را در صندوق پس‌اندازی نقدی‌اش بخواباند، آن را به سفر و گردش اختصاص بدهد یا آنکه همه این پول را به حساب بازنشستگی اش واریز کند.
اینجاست که معلوم می‌شود هیچ پاسخ یکتا و جهان‌شمولی برای پرسش «پس انداز یا سرمایه گذاری» وجود ندارد. اینکه به چه چیزی در چه زمانی نیاز دارید و چه مقدار توانایی برآورده ساختن تمامی اهداف خود را دارید، در معادلات مالی شما بسیاری تعیین‌کننده هستند. من در قالب یک راهنمای کلی به مشتریانم توصیه می‌کنم که بر اساس شرایط ویژه‌شان، چند معیار کلیدی را بررسی کنند تا بفهمند که آیا باید پول خود را صرفه‌جویی کنند یا آن را به سرمایه گذاری اختصاص بدهند.
بلندمدت یا کوتاه‌مدت؟
معمولا وقتی شما قاب‌های زمانی طولانی‌تری را برای متأثر نشدن از نوسانات بازار سهام در نظر می‌گیرید، به این سمت متمایلید که پول خود را به اهداف مالی بلندمدتی از جمله حساب بازنشستگی اختصاص بدهید. اما اگر افق کوتاه‌مدتی را در ذهن دارید؛ به طور مثال ۵ سال یا کمتر، دیگر سرمایه گذاری در برنامه بازنشستگی، انتخابی عقلایی نیست و بهتر است به گزینه‌های دیگری همچون حساب‌های پس انداز با سود ویژه بیندیشید؛ چرا که دیگر زمان کافی برای احیای پس از وقوع رکودهای احتمالی در اختیار ندارید. بدیهی است این امر، پیش از هر چیزی به میزان ریسک‌پذیری و سطح عمومی سلامت مالی شما بستگی دارد.
مزایا و معایب سرمایه گذاری
– مزایا: افق زمانی درازمدت امکان بهره‌مندی از سودهای مرکب را در اختیار شما قرار می‌دهد که به نوبه خود می‌توانند پول شما را بیشتر کنند
– معایب: تار و پود بازار با ریسک تنیده شده است و ممکن است سرمایه گذاری با افول مواجه شود
ممکن است به دلیل برداشت زودهنگام پول‌های خود با جریمه‌هایی مواجه شوید
به همین دلیل، من به مشتری خودم پیشنهاد کردم که بخشی از درآمد اضافی اش را برای اهداف کوتاه‌مدت و یک صندوق پس انداز نقدی اختصاص بدهد و کماکان برای یک حساب بازنشستگی نیز در بلندمدت، سرمایه گذاری کند.
مزایا و معایب پس انداز
– مزایا: پول شما نقد است و می‌توانید هر زمان که لازم باشد، بدون هیچ جریمه‌ای از آن استفاده کنید
شما از نوسانات بازار، متأثر نخواهید شد
– معایب: شما از سودهای بازار و مقدار قابل‌توجهی سود مرکب، محروم خواهید شد
من در ادامه، دست به تنظیم یک فهرست زدم تا دیگران بتوانند خود در این باره و انتخاب میان پس انداز و بازنشستگی تصمیم‌گیری کنند. البته بهتر است که هیچ‌گاه از مشورت با یک کارشناس مالی غفلت نکنید. او می‌توانید به شما کمک کند تا بهترین تصمیم‌های ممکن را برای خود بگیرید:
چک لیست پس انداز یا سرمایه گذاری
۱- آیا شما یک صندوق پس انداز نقدی دارید که موجودی آن بتواند کفاف هزینه‌های سه تا شش ماه زندگی‌تان را بدهد؟ اگر پاسخ منفی است، سراغ پس انداز بروید.
۲- آیا شما اهداف کوتاه‌مدت دیگری هم دارید که برای برآورده ساختنشان به دسترسی فوری به پول نقد، نیاز داشته باشید؟ اگر این چنین است، پس انداز را به جای سرمایه گذاری انتخاب کنید.
۳- آیا شما در حال طی مسیری برای تحقق اهداف بازنشستگی‌تان در یک سن مطلوب هستید؟ اگر پاسخ مثبت است، سراغ سرمایه گذاری بروید.
۴- آیا شما از ریسک‌های سرمایه گذاری برای اهداف بلندمدت آگاه هستید؟ بدانید که تا ۵۹ سالگی، بدون پرداخت مالیات و جریمه، قادر به استفاده از این حساب نیستید و همچنین ممکن است با نوسان‌هایی روبه‌رو باشید. آیا حاضرید برای بهره‌برداری از مزیت‌های سود مرکب، مدت زیادی به انتظار بنشینید؟ اگر این چنین است، سرمایه گذاری انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود.
۵- آیا شما با تفکیک کنونی مازاد درآمد ماهیانه‌تان میان پس انداز و سرمایه گذاری موافق هستید؟ از کجا می‌فهمید که دوام می‌آورید یا خیر؟
اگرچه چک لیست بالا همه موارد را برای انتخاب از میان پس انداز یا سرمایه گذاری شامل نمی‌شود؛ اما می‌تواند نقطه شروعی باشد برای پیش‌بینی آینده شما، ترسیم مسیر دستیابی به آن و آماده‌سازی برای هزینه‌های تحمیلی احتمالی. مثل همیشه، مشاوره با یک کارشناس امور مالی برای بررسی وضعیت کنونی مالی، تعیین اهداف آینده و تنظیم برنامه‌ای دقیق برای تحقق آن‌ها یک انتخاب هوشمندانه است.
