فازهای گوناگون چرخه‌های اقتصادی باعث پراکنده‌شدن اقتصادها در سرتاسر دنیا شده است. با این حال جالب است بدانید که این اقتصادهای برتر به راحتی از جایگاه کنونی‌شان تکان نمی‌خورند. وقتی به فهرست 20 اقتصاد برتر دنیا در دهه 1980 میلادی نگاهی می‌اندازیم متوجه می‌شویم که 17 تا از آنها هنوز هم در این لیست حضور دارند و 3 اقتصاد نوظهور وارد این فهرست بیست تایی شده‌اند. علاوه بر این، بازیگران کلیدی اقتصاد دنیا هنوز هم یکسان باقی مانده‌اند و تحلیل‌های نشان‌دهنده آن هستند که این اقتصادها نیروی محرکه رشد بوده و بخش اعظمی از ثروت در دنیا را هدایت می‌کنند. تولید ناخالص داخلی (GDP) 10 اقتصاد برتر دنیا چیزی حدود 67% اقتصاد دنیا را تشکیل داده و این در حالی است که 20 اقتصاد برتر تقریباً 81% اقتصاد دنیا را شکل می‌دهند. 172 اقتصاد باقیمانده دنیا روی هم چیزی کمتر از یک پنجم اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهند.

نکته: این فهرست بر اساس بانک اطلاعاتی چشم‌انداز اقتصاد جهانی سازمان بین‌المللی پول در آوریل 2018 استخراج شده است.

• GDP: تولید ناخالص داخلی (Gross Domestic Product)، قیمت‌های کنونی، دلار آمریکا
• GDP بر مبنای PPP: تولید ناخالص داخلی بر مبنای ارزشگذاری برابری قدرت خرید PPP یا (Purchasing Power Parity) از GDP کشور
• سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP per capita)، قیمت‌های کنونی، دلار آمریکا

آشنایی با 20 اقتصاد برتر دنیا

1. ایالات متحده آمریکا

تولید ناخالص داخلی اسمی: 19.39 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 19.39 تریلیون دلار

ایالات متحده آمریکا از سال 1871 تا کنون به عنوان بزرگترین اقتصاد دنیا موقعیت خود را حفظ کرده است. اندازه اقتصاد امریکا در سال 2017، به صورت اسمی 19.39 تریلیون دلار بوده و در سال 2018 به 20.41 تریلیون دلار افزایش یافت. اغلب از آمریکا به عنوان ابرقدرت اقتصادی دنیا نام برده و این بدان دلیل است که اقتصاد این کشور تقریبا یک چهارم اقتصاد جهانی را تشکیل داده و زیرساخت پیشرفته، فناوری و فراوانی منابع طبیعی از جمله پشتیبان‌های اصلی این کشور هستند. از آنجاییکه اقتصاد آمریکا خدمات محور بوده و تقریباً 80 درصد GDP این کشور را تشکیل می‌دهد، ساختار تولید آن تقریباً 15 درصد GDP را تشکیل می‌دهد.

زمانیکه اقتصادها را بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، آمریکا جایگاه اول خود را از دست داده و جایش را به نزدیکترین رقیبش یعنی چین می‌دهد. در سال 2017، اقتصاد آمریکا از نقطه‌نظر تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) 19.39 تریلیون دلار بود و این در حالی بود که اقتصاد چین تقریباً 23.16 تریلیون دلار ارزشگذاری شد. انتظار می‌رود شکاف بین اندازه این دو اقتصاد از منظر GDP اسمی تا سال 2023 به حداقل برسد؛ پیش‌بینی شده است که اقتصاد آمریکا تا سال 2023 به 24.53 تریلیون دلار رسیده و چین با میزان تولید ناخالص داخلی اسمی 21.57 تریلیون دلار در مکان دوم قرار بگیرد.

2. چین

تولید ناخالص داخلی اسمی: 12.01 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 23.15 تریلیون دلار

چین در دو دهه اخیر شاهد رشد چشمگیری بوده است و با یک برنامه‌ریزی متمرکز توانست موانع روبرویش را از میان بردارد. این کشور با تجدیدنظر و نوسازی اقتصادش توانست تبدیل به کانون تولید و صادرات دنیا شود و به همین دلیل است که به چین لقب «کارخانه دنیا» را داده‌اند. با این حال، در چند سال اخیر، نقش خدمات به شکل قابل‌توجهی افزایش یافته و نقش تولید به عنوان یکی از مشارکت‌کننده‌های اصلی در GDP نسبتاً کاهش یافته است. در دهه 1980 میلادی، چین از نظر تولید ناخالص داخلی با 305.35 میلیارد دلار، هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا بود و این در حالی بود که اندازه اقتصاد آمریکا در آن سال‌ها 2.86 تریلیون دلار بود. از زمانیکه این کشور در سال 1978 اصلاحات عظیمی را در بازارهایش آغاز کرد، اقتصاد این غول آسیایی شاهد رشد عجیب و چشمگیری بوده و به طور متوسط در هر سال 10% افزایش را تجربه کرد. در سال‌های اخیر، نرخ رشد اقتصاد چین آهسته‌تر شده است هرچند در مقایسه با کشورهای همرده خود هنوز هم عدد بسیار بالایی است.

به گزارش بانک جهانی، اقتصاد چین در سال 2017 برای اولین بار از سال 2010 شاهد یک جهش جدید خواهد بود و دلیل اصلی آن هم بازگشت چرخشی در تجارت جهانی خواهد بود. نرخ این رشد در سال 2018، 6.6% بوده و پیش‌بینی شده است که تا سال 2023 تا 5.5% کاهش یابد. در طول این سال‌ها، تفاوت بین اقتصاد چین و آمریکا به سرعت در حال از بین‌رفتن است. تولید ناخالص داخلی اسمی چین در سال 2017، 12.01 تریلیون دلار بود که 7.37 تریلیون دلار از نزدیکترین رقیبش یعنی آمریکا پایینتر بود. در سال 2018 این اختلاف به 6.32 تریلیون دلار کاهش یافته و پیش‌بینی می‌شود در سال 2023 این عدد به 2.96 تریلیون دلار برسد. اما از نقطه‌نظر شاخص برابری قدرت خرید، چین با 23.15 تریلیون دلار هنوز هم بزرگترین اقتصاد دنیاست. تا سال 2023، این عدد به 37.06 دلار خواهد رسید. جمعیت سرسام‌آور چین باعث شده که میزان سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور به 11/8،643 دلار تقلیل پیدا کند. (جایگاه هفتاد و دوم)

3. ژاپن

تولید ناخالص داخلی اسمی: 4.87 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 5.42 تریلیون دلار

ژاپن با 4.87 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی در سال 2017، سومین اقتصاد بزرگ دنیا لقب گرفته است. وسعت این اقتصاد در سال 2018 از 5 تریلیون دلار گذشت. بحران مالی سال 2008 اقتصاد ژاپن را نیز تحت تأثیر قرار داد و این کشور از آن سال به بعد دست به گریبان این مشکل است. بحران جهانی که باعث ایجاد این رکود عظیم شد به دلیل تقاضای داخلی ضعیف و بدهی هنگفت دولتی شکل گرفت. زمانیکه اقتصاد این کشور در حال بازیابی خود بود، زلزله‌ای سهمناک سرتاسر ژاپن را هم از لحاظ اجتماعی و هم از لحاظ اقتصادی متحمل خسارت‌های جبران‌ناپذیری کرد. درحالیکه اقتصاد این کشور توانسته بود از مارپیچ انقباضی رهایی یابد، اما رشد آن مسکوت باقی مانده بود.

به نظر می‌رسد اقتصاد ژاپن بواسطه المپیک 2020 تکانی به خود دهد که این امر جریان سرمایه‌گذاری را که با سیاست‌های پولی بانک ژاپن پشتیبانی می‌شود تقویت خواهد کرد. GDP اسمی ژاپن 4.87 تریلیون دلار بوده و در سال 2018 از مرز 5.16 تریلیون دلار خواهد گذشت. زمانیکه GDP را بر اساس معیاری چون PPP مورد سنجش قرار می‌دهیم، جایگاه ژاپن یک پله نزول کرده و به رتبه چهارم خواهد رسید؛ برابری قدرت خرید ژاپن در سال 2017، 5.42 تریلیون دلار بوده در حالیکه سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور 52/38،439 دلار می‌باشد. (جایگاه 25‌ام)

4. آلمان

تولید ناخالص داخلی اسمی: 3.68 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 4.17 تریلیون دلار

آلمان بزرگترین و در عین حال قدرتمندترین اقتصاد اروپا می‌باشد. در مقیاس جهانی آلمان چهارمین اقتصاد بزرگ دنیا بوده و تولید ناخالص داخلی اسمی آن 3.68 تریلیون دلار است. اندازه تولید ناخالص داخلی این کشور از نقطه نظر برابری قدرت خرید، 4.17 تریلیون دلار بوده و این در حالی است که میزان سرانه GDP آن، 69/44،549 دلار می‌باشد و با این احتساب در جایگاه هفدهمین اقتصاد دنیا قرار می‌گیرد. آلمان در سال 1980 با میزان تولید ناخالص داخلی معادل 47/850 تریلیون دلار سومین اقتصاد بزرگ دنیا بود.

این کشور وابستگی زیادی به صادرات کالاهای سرمایه‌ای دارد که بواسطه رکود اقتصادی سال 2008 زیان‌های جبران‌ناپذیری را متحمل شد. اقتصاد آلمان در سال 2016 و 2017 به ترتیب 1.9% و 2.5% رشد را تجربه کرد. با این حال صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است که به دلیل افزایش تهدیدات مسائلی چون نظام حمایت از تولیدات داخلی (Protectionism) و برگزیت، اقتصاد آلمان در سال‌های 2019 و 2020 به ترتیب 2.2% و 2.1% کاهش رشد خواهد داشت. آلمان نیز برای بازنگری بر قدرت تولیداتش در این سناریوی جدید جهانی، طرح Industrie 4.0 را به اجرا گذاشت. این طرح یک رویکرد استراتژیک برای تبدیل کشور به بزرگترین ارائه‌دهنده راهکارهای پیشرفته تولیدی است.

5. انگلستان

تولید ناخالص داخلی اسمی: 2.62 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.91 تریلیون دلار

انگلستان با 2.62 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا می‌باشد. زمانیکه اقتصاد این کشور را از نظر میزان برابری قدرت خرید مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، با 2.91 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی به رتبه نهم سقوط می‌کند. میزان سرانه تولید ناخالص داخلی انگلستان با 59/39.734 دلار، اقتصاد این کشور را به رتبه 23‌ام تنزل می‌دهد. در سال 2018، GDP اسمی انگلستان از مرز 2.96 تریلیون دلار گذشت اما انتظار می‌رود تا سال 2023، اقتصاد انگلستان با 3.47 تریلیون دلار به رتبه هفتم سقوط کند.

از سال 1992 تا سال 2008، اقتصاد انگلستان هر فصل شاهد یک رشد صعودی بود. اما از آوریل 2008، در پنج فصل متوالی، اقتصاد انگلستان در یک سیر نزولی قرار گرفت. اقتصاد این کشور در طی این پنج فصل 6% سقوط کرد (بین فصل اول 2008 تا فصل دوم 2009) و بر اساس اطلاعات استخراج‌شده از اداره ملی آمار انگلستان، نهایتاً پنج سال طول کشید که به سطح پیش از رکود خود باز گردد. بخش خدمات و تولید با مشارکت بیش از 75 درصدی خود در تولید ناخالص داخلی، مهمترین چرخ اقتصاد انگلستان به شمار رفته و بخش کشاورزی از این نظر در رتبه دوم قرار دارد. اگرچه کشاورزی سهم عمده‌ای در تولید ناخالص داخلی انگلستان ندارد اما 60% نیازهای غذایی این کشور به صورت داخلی تولید می‌شود هرچند کمتر از 2% نیروی کاری آن در این حوزه مشغول به کار هستند.

6. هند

تولید ناخالص داخلی اسمی: 2.61 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 9.45 تریلیون دلار

هند به عنوان یک اقتصاد تریلیون دلاری سریعترین رشد را در میان دیگر اقتصادهای دنیا دارا بوده و با 2.61 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی ششمین اقتصاد بزرگ دنیا لقب گرفته است. بر اساس پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد هندوستان در سال 2019 از انگلستان پیشی گرفته در رتبه پنجم قرار خواهد گرفت. هندوستان با در نظر گرفتن تولید ناخالص داخلی بر مبنای برابری قدرت خرید با رقمی معادل 9.45 تریلیون دلار در مکان سوم قرار می‌گیرد. جمعیت بالای هندوستان باعث شده که سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور به 1.982 دلار تقلیل پیدا کند. اقتصاد هندوستان در سال 1980 فقط 438/189 میلیارد دلار بود و در فهرست اقتصادهای بزرگ دنیا در رتبه سیزدهم قرار داشت. نرخ رشد اقتصادی هند در سال 2017، 6.7% و در سال 2018، 7.3% بود و پیش‌بینی می‌شود در سال 2019 به 7.5% برسد که این رشد بر اساس گزارش IMF (صندوق بین‌المللی پول) به واسطه اجرای طرح تبادل ارزی و معرفی وضع مالیات بر کالاها و خدمات حاصل شده است.

سفر پسا استقلال هندوستان به عنوان یک ملت کشاورزمحور آغاز شد هر چند در طول این سال‌ها، حوزه‌های تولید و خدمات نیز باقدرت ظاهر شده‌اند. امروزه حوزه خدمات در هندوستان سریعترین رشد را در کل جهان داشته و مشارکت بیش از 60 درصدی در اقتصاد و 28 درصدی در استخدام نیروی کار را به خود اختصاص داده است. در هندوستان به حوزه تولید اهمیت بسیار زیادی داده شده و دولت از طریق طرح‌هایی چون «ساخت هند» در صدد تقویت این حوزه است. هر چند سهم حوزه کشاورزی در تولید ناخالص داخلی به 17% کاهش یافته است اما هنوز هم درمقایسه با کشورهای غربی، سهم بالایی را به خود اختصاص داده است. قدرت اقتصاد هند به مسائلی چون وابستگی محدود به صادرات، نرخ‌های بالای پس‌انداز، گسترة متنوع جمعیتی و رشد طبقه متوسط جامعه وابسته است.

7. فرانسه

تولید ناخالص داخلی اسمی: 2.58 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.83 تریلیون دلار

فرانسه را پربازدیدترین کشور دنیا می‌دانند و با 2.58 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، سومین اقتصاد بزرگ اروپا و هفتمین اقتصاد برتر دنیا لقب گرفته است. میزان GDP آن بر اساس میزان برابری قدرت خرید حدود 2.83 تریلیون دلار است. از سرانه تولید ناخالص داخلی آن با رقمی معادل 44،549 دلار مشخص است که این کشور استاندارد بالایی را برای زندگی مردمش تعریف کرده است. در سال‌های اخیر به دلیل نرخ بالای بیکاری، رشد اقتصادی فرانسه سرعت کمتری را تجربه کرده است و همین عامل باعث شده تا دولت برای احیای اقتصادش فشار بسیار زیادی را متحمل شود. بانک جهانی نرخ بیکاری در فرانسه را در سال‌های 2014، 2015 و 2016، 10% اعلام کرد که در سال 2017 این رقم به 681/9% تقلیل پیدا کرد.

علاوه بر صنعت گردشگری که مهمترین چرخ اقتصادی فرانسه به شمار می‌آید، این کشور در حوزه کشاورزی نیز یکی از کشورهای پیشرو به حساب آمده و دلیل اصلی آن هم دارابودن یک سوم تمام زمین‌های کشاورزی در اتحادیه اروپا می‌باشد. فرانسه ششمین تولیدکننده بزرگ محصولات کشاورزی بوده و پس از آمریکا، دومین صادرکننده بزرگ این نوع محصولات نیز می‌باشد. حوزه تولید نیز عمدتاً به صنایع شیمیایی، اتومبیل‌سازی و ساخت تسلیحات نظامی اختصاص دارد. بر اساس گزارش IMF، اقتصاد فرانسه در سال 2017 و 2018 به ترتیب رشد 2.3% و 1.8% داشته و پیش‌بینی می‌شود در سال 2019 این عدد تا 1.7% کاهش یابد.

8. برزیل

تولید ناخالص داخلی اسمی: 2.05 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 3.24 تریلیون دلار

برزیل بزرگترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی به حساب می‌آید. این کشور با دارابودن تولید ناخالص داخلی 2.05 تریلیون دلاری، هشتمین اقتصاد بزرگ دنیا نام گرفته است. این کشور که زمانی بر موج کالا سوار بود، با پایان یافتن این چرخه و نیز مشکلات متعدد داخلی که بواسطه فساد در محیط سرمایه‌گذاری و تجارت و عدم ثبات سیاسی بوجود آمده بود، شکست‌های متعددی را متحمل شدند.

در سال‌های بین 2006 تا 2010، رشد اقتصادی این کشور به طور متوسط 4.5% بود و در سال‌های بین 2011 تا 2013 تا 2.8% نیز تقلیل پیدا کرد. این عدد تا سال 2014 به 0.1% رسید اما در سال 2016، رشد اقتصادی برزیل تا 3.5% افزایش یافت ولی در سال 2017 یک بازگشت به عقب تا 1% را تجربه کرد. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است که رشد اقتصادی این کشور در سال 2019 به 2.5% برسد. برزیل در کنار روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی عضو بریکس می‌باشد. برزیل از نقطه نظر میزان برابری قدرت خرید دارای تولید ناخالص داخلی 3.24 تریلیون دلاری بوده و سرانه GDP آن 9،681 دلار می‌باشد.

9. ایتالیا

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.93 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.31 تریلیون دلار

ایتالیا با دارابودن 1.93 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، نهمین اقتصاد بزرگ دنیاست. انتظار می‌رود که اقتصاد این کشور تا سال 2023 تا 2.5 تریلیون دلار در سال افزایش یابد. اقتصاد این کشور از منظر میزان برابری قدرت خرید، 2.31 تریلیون دلار بوده و سرانه تولید ناخالص داخلی آن نیز 31،984 دلار می‌باشد. ایتالیا یکی از اعضای مهم اتحادیه اروپا بوده و با آشفتگی عمیق سیاسی و اقتصادی دست و پنجه نرم‌ می‌کند. نرخ بیکاری این کشور هنوز هم دو رقمی بوده و این در حالی است که بدهی دولتی آن بالغ بر 132% تولید ناخالص داخلی می‌باشد. اما اگر بخواهیم نیمه پر لیوان را ببینیم، صادرات و سرمایه‌گذاری تجاری یکی از محرک‌های اصلی در احیای اقتصادی این کشور است. رشد اقتصادی ایتالیا در سال‌های 2016، 2017 و 2018، به ترتیب 0.9%، 1.5% و 1.2% بوده و انتظار می‌رود که این عدد در سال 2019 به 1.0% برسد.

10. کانادا

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.65 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 1.76 تریلیون دلار

کانادا در سال 2015 توانست رتبه دهم را از روسیه گرفته و تاکنون این موقعیت را حفظ کند. میزان تولید ناخالص داخلی کانادا در سال 2017 و 2018 به ترتیب 1.65 و 1.79 تریلیون دلار بوده و انتظار می‌رود تا سال 2023 این شاخص به 2.43 تریلیون دلار نیز برسد. سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور 45،077 بوده و جایگاه بیستم را دارا می‌باشد و این در حالی است که تولید ناخالص داخلی آن با احتساب میزان برابری قدرت خرید، 1.76 تریلیون دلار می‌باشد که جایگاه کانادا را تا رتبه هفدهم تنزل می‌دهد. این کشور درصد رو به رشدی از نرخ بیکاری را دارا بوده و به احتمال خیلی زیاد در آینده این عدد افزایش بیشتری خواهد داشت. درحالیکه حوزه خدمات مهمترین عرصه اقتصادی این کشور است، بخش تولید با دارابودن 68% صادرات که صادرات کالا نیز جزئی از آن می‌باشد، نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند. کانادا برای رشد اقتصادی آینده‌اش، توجه بسیار زیادی به تولید داشته و نقش آنرا حیاتی می‌داند. رشد اقتصادی این کشور در سال 2016، 2017 و 2018 به ترتیب 3%، 1.4% و 2% بوده و به احتمال زیاد در سال 2019 بر روی عدد 2% ثابت خواهد ماند.

11. کره جنوبی

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.53 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.02 تریلیون دلار

کره‌جنوبی را به داشتن شرکت‌های عظیمی چون سامسونگ و هیوندای در دنیا می‌شناسند و با تولید ناخالص داخلی معادل 1.53 تریلیون دلار، یازدهمین اقتصاد بزرگ دنیا می‌باشد. این کشور در دو دهه اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و خود را به عنوان یک کشور صنعتی high-tech به اثبات رسانده‌ است.

کره جنوبی در چهار دهه گذشته رشد اقتصادی و یکپارچگی جهانی بی‌نظیری را در تبدیل‌شدن به یک اقتصادی صنعتی پیشرفته تجربه کرده است. در دهه 1960 میلادی، سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور در میان فقیرترین کشورها بود اما حالا با رقمی معادل 29،981 دلار در رتبه 29‌ام قرار دارد. تولید ناخالص داخلی آن از منظر برابری قدرت خرید نیز 2.02 تریلیون دلار است. کره جنوبی در سال 2009 توانست وارد باشگاه اقتصادهای تریلیون دلاری شود و این مساله را مرهون صنعتی‌سازی و تجارت بین‌الملل خود است. کره را در میان برترین صادرکنندگان دنیا می‌دانند و به واسطه سهولت رتبه‌بندی تجاری، فرصت‌های بی‌نظیر سرمایه‌گذاری در این کشور وجود دارد.

12. روسیه

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.52 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 4.01 تریلیون دلار

روسیه بزرگترین کشور از نظر مساحت در دنیا بوده و با 1.52 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، دوازدهمین اقتصاد بزرگ دنیا می‌باشد. اما این کشور از نظر برابری قدرت خرید، با داشتن 4.01 تریلیون دلار در رتبه ششم بزرگترین اقتصادهای دنیا قرار گرفته است.

اقتصاد این کشور در دهه 1990 میلادی دوران بسیار سختی را پشت سر گذاشت زیرا بخش صنعت و کشاورزی آن در کنار زیرساخت‌های اقتصادی که به صورت متمرکز طرح‌ریزی شده بود به طور کامل نابود گشته بود. یک دهه بعد از آن روسیه با یک رشد 7 درصدی، پیشرفت قابل‌توجهی را تجربه کرد و دلیل آن چیزی نبود جز انفجار تولید کالاهای اساسی. وابستگی اقتصاد روسیه به نفت در بحران مالی جهانی سال‌های بین 2008 تا 2009 و همچنین سال 2014 به خوبی خود را نمایان ساخت. این وضعیت به دلیل وضع تحریم‌های اقتصادی سخت از سوی غرب شکل پیچیده‌تری نیز به خود گرفت. اقتصاد روسیه در سال 2016، 2017 و 2018 به ترتیب 0.2%، 1.5% و 1.7% رشد داشته و طبق پیش‌بینی‌های IMF، در سال 2019 رشدی معادل 1.5% را تجربه خواهد کرد.

13. استرالیا

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.38 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 1.24 تریلیون دلار

استرالیا با داشتن تولید ناخالص داخلی معادل 1.38 تریلیون دلار، سیزدهمین اقتصاد دنیا می‌باشد. اقتصاد این کشور با داشتن نرخ بیکاری، بدهی دولتی و تورم پایین و نیز میزان صادرات بالا و همچنین دارابودن حوزه خدمات قدرتمند و نظام مالی باثبات، پیشرفت‌های چشمگیری را در دو دهه اخیر شاهد بوده است. استرالیا از نظر منابع طبیعی، کشوری ثروتمند بوده و یکی از صادرکنندگان بزرگ انرژی، منابع طبیعی و غذا است. بخش صنعت و کشاورزی سهم 4 و 26 درصدی داشته و این در حالی است که حوزه خدمات این کشور که 75 درصد جمعیت مشغول به کار آن را به خود اختصاص داده، سهمی 70 درصدی در تولید ناخالص داخلی دارد. انتظار می‌رود اقتصاد استرالیا تا سال 2023 به 2 تریلیون دلار رسیده و GDP آن بر مبنای برابری قدرت خرید که اکنون 1.24 تریلیون دلار است به 1.65 تریلیون دلار برسد. استرالیا با داشتن سرانه تولید ناخالص داخلی معادل 55،707 دلار در رده یازدهمین اقتصادهای برتر دنیا قرار می‌گیرد.

14. اسپانیا

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.31 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 1.77 تریلیون دلار

اقتصاد 1.31 تریلیون دلاری اسپانیا در رده چهاردهمین اقتصادهای بزرگ دنیا قرار دارد. برگزیت باعث شد تا اسپانیا چهارمین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا شود. این کشور با داشتن 46.6 میلیون نفر، از فصل دوم سال 2008 تا فصل سوم 2013، یک دوره طولانی‌مدت رکود اقتصادی را شاهد بود و به لطف قدرت‌گرفتن صنعت گردشگری و افزایش صادرات و نیز احیای نظام مصرف داخلی، به تدریج در حال بازگشت به دوران شکوفایی خود است.

اسپانیا توانست جای انگلستان را به عنوان دومین کشور پربازدید دنیا با داشتن حجم انبوهی از مسافرت‌های داخلی تصاحب کند. کشاورزی همچون گذشته نقشی حیاتی را در اقتصاد این کشور ایفا می‌کند هر چند در چند سال اخیر سهم این حوزه در اقتصاد اسپانیا به کمتر از 3% رسیده است. اسپانیا یکی از صادرکنندگان اصلی روغن زیتون، گوشت خوک و شراب در دنیاست. از عمده‌ترین بخش‌های صنعتی این کشور می‌توان به صنایع خودروسازی، مواد شیمیایی، مواد دارویی و ماشین‌آلات صنعتی اشاره کرد. اقتصاد اسپانیا در سال 2017 و 2018 به ترتیب شاهد رشد 3.1% و 2.8% بوده و انتظار می‌رود این رقم در سال 2019 به 2.2% برسد.

15. مکزیک

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.15 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.45 تریلیون دلار

مکزیک دومین اقتصاد بزرگ در آمریکای لاتین و با داشتن تولید ناخالص داخلی 1.15 تریلیون دلاری، پانزدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست. GDP این کشور بر مبنای میزان برابری قدرت خرید، 2.45 تریلیون دلار است. انتظار می‌رود این ارقام تا سال 2023 به ترتیب به 1.58 و 3.26 تریلیون دلار برسد. در دهه 1980 میلادی، مکزیک با داشتن 6/228 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی اسمی، دهمین اقتصاد بزرگ دنیا بود. اقتصاد این کشور در سال 2016، 2017 و 2018 رشد 2.9%، 2% و 2.3% داشت. IMF پیش‌بینی کرده است که در سال 2019 این رقم به 2.7% برسد. سهم کشاورزی در اقتصاد مکزیک در دو دهه اخیر زیر 4% باقی مانده و این در حالی است که بخش صنعت و خدمات سهمی 33 و 63 درصدی در اقتصاد این کشور داشته‌اند. صنایع خودروسازی، نفت و الکترونیک از جمله صنایع توسعه‌یافته هستند در حالیکه خدمات مالی و گردشگری، عمده‌ترین مشارکت‌کنندگان در حوزه خدمات می‌باشند.

16. اندونزی

تولید ناخالص داخلی اسمی: 1.01 تریلیون دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 3.24 تریلیون دلار

اندونزی بزرگترین اقتصاد آسیای جنوب‌غربی و شانزدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست. اقتصاد اندونزی در دو دهه اخیر شاهد پیشرفت سرسام‌آوری بوده است. هر چند این کشور یکی از قربانیان اصلی بحران مالی آسیا در سال 1997 بود اما با این حال توانست رشد چشمگیری را بیش از گذشته تجربه کند. حالا اندونزی با داشتن 1.01 تریلیون دلار وارد باشگاه اقتصادهای تریلیون دلاری شده است. بانک جهانی از اندونزی به خاطر پیشرفت بی‌نظیرش در کاهش فقر به عنوان یک نمونه یاد می‌کند زیرا توانست میزان فقر را از سال 1999 بیش از 50% کاهش داده و به 10.9% در سال 2016 برساند. سرانه تولید ناخالص داخلی اندونزی 3،875 دلار بوده و این در حالی است که در سال 2000 این رقم معادل 857 دلار بود. اندونزی که چهارمین کشور پرجمعیت جهان است توانسته با تولید ناخالص داخلی 3.24 تریلیون دلاری از منظر برابری قدرت خرید، هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا باشد. بخش کشاورزی سهم 14 درصدی از تولید ناخالص داخلی داشته و این در حالی است که بخش صنعت و خدمات هر کدام تقریباً 43 درصد از اقتصاد این کشور را به خود اختصاص داده‌اند.

17. ترکیه

تولید ناخالص داخلی اسمی: 849/48 میلیارد دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 2.17 تریلیون دلار

ترکیه با داشتن اقتصاد 849/48 میلیارد دلاری، هفدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست. طبق گزارش بانک جهانی، سهم طبقه متوسط جامعه ترکیه از 1993 تا 2010 از 18% به 41% افزایش یافته و این کشور توانست در اواخر دهه 2000 میلادی به جمع کشورهای با درآمد بالاتر از حد متوسط وارد شود.

انتظار می‌رود که این کشور تا سال 2020 به جمع اقتصادهای تریلیون دلاری وارد شود درحالیکه تا سال 2023، تولید ناخالص داخلی آن از نظر برابری قدرت خرید به 3.05 تریلیون دلار برسد. بین سال‌های 1960 تا 2012، رشد متوسط سالیانه تولید ناخالص داخلی ترکیه حدود 4.5% بود. از سال 2000 به بعد پیشرفت اقتصاد ترکیه سرعت بیشتری به خود گرفت که این مساله به طور مستقیم به رشد حوزه صنایع و خدمات ترکیه بستگی دارد. اقتصاد این کشور شاهد ثبات مالی و اقتصادی کلان بوده و این در حالی است که میزان اشتغال و سطح درآمدی مردم ترکیه افزایش چشمگیری داشته است. هر چند ترکیه در سال 2017 یک رشد 7.4% را در اقتصاد خود ثبت کرد اما با افزایش بدهی خارجی، کاهش ارزش پول ملی، افزایش تورم و نرخ بیکاری، این رقم در سال 2018 به 4.2% رسید.

18. هلند

تولید ناخالص داخلی اسمی: 825/745 میلیارد دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 916/07 میلیارد دلار

هلند ششمین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا و هجدهمین اقتصاد برتر دنیا می‌باشد. در دهه 1980 میلادی، هلند با داشتن 189/49 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی، دوازدهمین اقتصاد بزرگ دنیا بود. امروزه هلند با داشتن تولید ناخالص دخلی اسمی 825/745 میلیارد دلاری و GDP بر مبنای برابری قدرت خرید تریلیون دلار 916/07 میلیارد دلاری و نیز سرانه تولید ناخالص داخلی 48،345 دلاری در رده سیزدهم اقتصادهای دنیا قرار گرفته است. منابع طبیعی فراوان، صنعت گردشگری پررونق و صنایعی چون فرآوری غذایی، مواد شیمیایی، ماشین‌آلات الکتریکی و پالایش نفت از مهمترین حامیان اقتصاد هلند هستند. هلند با داشتن صنعت کشاورزی بسیار پیشرفته و مکانیزه یکی از برترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی در دنیاست. این کشور در عین کوچکی از نظر وسعت، یکی از مهمترین بازیگران در عرصه جهانی به شمار می‌رود.

19. عربستان سعودی

تولید ناخالص داخلی اسمی: 683/82 میلیارد دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 1.77 تریلیون دلار

عربستان سعودی یک اقتصاد کاملا متکی به نفت است. این کشور حدود 18% از منابع شناخته‌شده نفت در جهان را دارا می‌باشد. عربستان را بزرگترین صادرکننده نفت و گاز دانسته و این حوزه حدود 50% تولید ناخالص داخلی و 70% درآمد صادرات را به خود اختصاص داده است. این کشور از نظر منابع طبیعی دیگر نظیر گاز طبیعی، سنگ آهن، طلا و مس نیز کشوری ثروتمند به شمار می‌آید. اقتصاد عربستان پس از شوک نفتی در سال 2016 با یک رشد 1.7% در حال بازیابی است. در سال 2017، اقتصاد این کشور متحمل کسری بودجه هنگفتی شد و توانست با سرمایه‌گذاری بانک‌های خارجی و فروش اوراق قرضه بر این مشکل فائق آید. عربستان به دنبال تقویت اقتصاد غیرنفتی است تا بتواند در کنار گسترش آن بر مشکل بیکاری نیز غلبه کند. در سال 2017، تولید ناخالص داخلی اسمی آن معادل 683/82 میلیارد دلار بوده و این در حالی است که GDP آن بر اساس برابری قدرت خرید حدود 1.77 تریلیون دلار است. اقتصاد این کشور که در سال 2017 و 2018 رشد 0.9% و 1.9% داشت انتظار می‌رود در سال 2019 نیز رشد 1.9% داشته باشد.

20. سوئیس

تولید ناخالص داخلی اسمی: 678/57 میلیارد دلار

تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید): 517/17 میلیارد دلار

سوییس یکی از باثبات‌ترین اقتصادهای دنیا را در اختیار دارد. این کشور با دارابودن 678/57 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی، در رده بیستم اقتصادهای بزرگ دنیا قرار دارد. سوئیس تنها یک پله پایینتر از لوکزامبورگ، با داشتن سرانه تولید داخلی 80،590 دلاری، استاندارد بسیار بالایی را برای مردمش فراهم آورده است. صنعت پررونق گردشگری در کنار حوزه قدرتمند مالی این کشور را به یکی از کشورهای مرفه دنیا بدل کرده است. سوییس سابقه‌ای طولانی در صنعت دارد علی الخصوص صنعت ساعت‌سازی و داروسازی. حوزه کشاورزی تنها 1 درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده و این کشور با دارابودن نیروی کاری بسیار ماهر، یکی از پایینترین نرخ‌های بیکاری (3%) در دنیا را دارا می‌باشد. اقتصاد سوییس از نظام سیاسی باثبات، زیرساخت قدرتمند و نرخ‌های مالیاتی مطلوب آن به خوبی بهره‌مند شده است و در سال‌های اخیر نرخ رشدی بین 1 تا 1.5 درصد را تجربه کرده است.