امروزه سرمایه گذاران می‌توانند از طریق صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، خرید سهام معادن طلا و شرکت‌های وابسته، و خرید محصول فیزیکی، روی طلا سرمایه گذاری کنند. این سرمایه گذاران به همان اندازه که روش‌های متعددی جهت سرمایه گذاری‌های مختلف دارند، دلایلی گوناگونی برای سرمایه گذاری روی این فلز گرانبها دارند.
برخی معتقدند که طلا یادگار دوران قدیم است و دیگر خصوصیات پولی گذشته را ندارد. در یک فضای اقتصادی مدرن، ارز کاغذی پول انتخابی برتر است. آنها ادعا می‌کنند که تنها مزیت طلا این است که در جواهرات استفاده می‌شود. در انتهای دیگر طیف، آنهایی هستند که ادعا می‌کنند طلا یک دارایی با ویژگی‌های ذاتی مختلف است که همین خصلت‌ها قرار دادن آن در پرتفوی سرمایه گذاری افراد را منحصر به فرد و ضروری می‌سازد.

آیا هنوز سرمایه گذاری در طلا مفید است؟

تاریخچه مختصر طلا

برای درک کامل مطلب، باید به شروع بازار طلا نگاه کرد. در حالی که تاریخ طلا از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد یعنی زمانی که مصریان باستان شروع به ساخت جواهرات کردند شروع شده، اما این سال ۵۶۰ پیش از میلاد بود که طلا به عنوان یک ارز کار خود را آغاز کرد. در آن زمان، بازرگانان می‌خواستند یک فرم استاندارد و قابل انتقال از پول ایجاد کنند که تجارت را ساده نماید. به نظر می‌رسید که تولید سکه طلای دارای مهر، حلال مشکل باشد، زیرا زیورآلات ساخته شده از طلا قبلاً به طور گسترده‌ای در گوشه و کنار زمین شناخته شده بودند.
به دنبال ظهور طلا به عنوان پول، اهمیت آن در سراسر اروپا و انگلستان افزایش یافت، به طوری که آثار برجسته‌ای در این زمینه که منسوب به امپراتوری‌های یونان و روم هستند در موزه‌های جهان نمایش داده می‌شوند. بریتانیای کبیر در سال ۷۷۵ ارز مبتنی بر فلزات خود را توسعه می‌دهد. ارزش پوند، شیلینگ و پنس همه بر اساس مقدار طلا (یا نقره‌) متناظر خود بود. در نهایت، طلا بعنوان نماد ثروت در سراسر اروپا، آسیا، آفریقا و قاره آمریکا شناخته می‌شد.

استاندارد دو فلزی ایالات متحده

دولت ایالات متحده با ایجاد یک استاندارد دو فلزی در سال ۱۷۹۲ به این سنت طلا ادامه داد. استاندارد دو فلزی بیان می‌کرد که هر واحد پولی در ایالات متحده باید توسط طلا یا نقره پشتیبانی شود. به عنوان مثال، یک دلار آمریکا معادل ۲۴.۷۵ دانه طلا بود. به عبارت دیگر، سکه‌هایی که به عنوان پول استفاده می‌شدند نشان دهنده طلا (یا نقره‌ای) بودند که در بانک سپرده گذاری شده بود.
اما این استاندارد طلا برای همیشه دوام نیاورد. در طول دهه ۱۹۰۰، چندین رویداد مهم رخ داد که در نهایت منجر به خروج طلا از سیستم پولی شد. در سال ۱۹۱۳، فدرال رزرو ایجاد شد و شروع به صدور سفته (نسخه امروزی پول کاغذی ما) کرد که می‌تواند در صورت تقاضا با طلا بازخرید شود. قانون ذخیره طلا در سال ۱۹۳۴ به دولت ایالات متحده اجازه جمع آوری سکه‌های طلای در گردش را داد و دولت پایان ضرب سکه‌های طلای جدید را اعلام کرد. به طور خلاصه این عمل از چنین ایدهای بارور شد که دیگر استفاده از سکه‌های طلا یا طلا بعنوان پول ضرورت ندارد. ایالات متحده استاندارد طلا را در سال ۱۹۷۱ کنار گذاشت بدین معنی که طلا دیگر بعنوان پشتوانه ارز شناخته نمی‌شد.

طلا در اقتصاد مدرن

حتی اگر طلا دیگر پشتوانه دلار آمریکا (یا سایر ارزهای جهانی) نباشد اما باز هم در جامعه امروز اهمیت دارد و هنوز هم برای اقتصاد جهانی مهم است. برای تأیید این نکته نیازی به جستجویی فراتر از ترازنامه بانک‌های مرکزی و سایر سازمان‌های مالی مانند صندوق بین المللی پول نیست. در حال حاضر، این سازمان‌ها مسئول نگهداری تقریباً یک پنجم از طلای عرضه شده در سطح جهان هستند. علاوه بر این، چندین بانک مرکزی به ذخایر طلای فعلی خود افزوده‌اند که نگرانی از رشد اقتصاد جهانی در بلند مدت را نشان می‌دهد.

طلا ثروت را حفظ می‌کند

دلایل اهمیت طلا در اقتصاد مدرن متمرکز بر این واقعیت است که طلا توانسته با موفقیت تمام، ثروت را در طول هزاران نسل حفظ کند. با این وجود نمی‌توان در مورد ارزهای رایج کاغذی نیز همین موضوع را بیان کرد. برای اینکه مسائل را بهتر درک کنید مثال زیر را در نظر بگیرید:
در اوایل دهه ۱۹۷۰، یک اونس طلا معادل ۳۵ دلار بود. فرض کنیم که در آن زمان، شما بین نگهداری یک اونس طلا یا ۳۵ دلار حق انتخاب داشتید. هر دو گزینه قدرت خرید کالاهای مشابهی را برای شما به ارمغان می‌آوردند، بعنوان مثال یک دست کت و شلوار کاملاً جدید یا یک دوچرخه شیک به همین قیمت فروخته می‌شدند. اگر امروز همان یک اونس طلا را داشتید و آن را با قیمت‌های روز تبدیل می‌کردید، برای خرید یک دست کت و شلوار کاملاً جدید کافی بود، اما در رابطه با ۳۵ دلار نمی‌توان همین حرف را زد. به طور خلاصه، اگر تصمیم می‌گرفتید ۳۵ دلار را در مقابل یک اونس طلا نگه دارید، مقدار قابل توجهی از ثروت خود را از دست می‌دادید زیرا ارزش طلا افزایش یافته است، در حالی که ارزش یا قدرت خرید یک دلار، بواسطه تورم کاهش یافته است.

طلا به عنوان حفاظ در برابر دلار

این ایده که طلا موجب حفظ ثروت می‌شود در شرایط اقتصادی‌ای که سرمایه گذاران با کاهش ارزش دلار آمریکا و افزایش تورم روبرو هستند از اهمیت بیشتری برخوردار است. از نظر تاریخی، طلا به عنوان یک حفاظ در برابر هر دو سناریو عمل کرده است. با افزایش تورم، قیمت طلا به طور معمول افزایش می‌یابد. وقتی سرمایه گذاران متوجه کاهش ارزش پول‌شان می‌شوند، شروع به موقعیت یابی سرمایه گذاری‌های خود در یک دارایی سخت می‌کنند که به طور سنتی ارزش خود را حفظ کرده است. دهه ۱۹۷۰ نمونه برجسته‌ای از افزایش قیمت طلا در بحبوحه افزایش تورم است.
دلیل سود طلا از کاهش دلار آمریکا این است که طلا در جهان در برابر دلار آمریکا قیمت گذاری می‌شود. این رابطه دو دلیل دارد. اول، سرمایه گذارانی که به دنبال خرید طلا هستند (به عنوان مثال، بانک‌های مرکزی) برای انجام این معامله باید دلار آمریکا را بفروشند. این امر درنهایت باعث پایین آمدن ارزش دلار آمریکا می‌شود زیرا سرمایه گذاران جهانی به دنبال تنوع بخشی پورتفوی خود به دارایی‌های غیر از دلار هستند. دلیل دوم مربوط به این واقعیت است که تضعیف دلار باعث می‌شود که طلا برای سایر سرمایه گذاران دیگری که ارزهای دیگری دارند ارزان شود. این مهم منجر به تقاضای بیشتر سرمایه گذاران دارای ارزهایی می‌شود که نسبت به دلار آمریکا گران شده‌اند.

طلا به عنوان دارایی امن

تنش‌ها در نقاط مختلف خواه در خاورمیانه، آفریقا یا جاهای دیگر، به طور فزاینده‌ای آشکار می‌سازد که عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی واقعیت دیگری از اقتصاد مدرن است. به همین دلیل، سرمایه گذاران معمولاً در زمان عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی، به طلا به عنوان دارایی امن نگاه می‌کنند. از منظر دیگر، تاریخ مملو از امپراتوری‌های فروپاشیده، کودتاهای سیاسی و سقوط ارزهاست. در چنین مواقعی، سرمایه گذاران صاحب طلا توانسته‌اند با موفقیت از ثروت خود محافظت کنند و حتی در برخی موارد، از این کالا برای فرار از آشوب‌ها استفاده کنند. در نتیجه، هر زمان رویدادهای خبری وجود داشته باشد که به نوعی عدم اطمینان اقتصاد جهانی را آشکار سازد، سرمایه گذاران اغلب طلا را به عنوان دارایی امن خریداری می‌کنند.

چه مقدار طلا در جهان باقی مانده است؟

طلا به عنوان متنوع کننده سرمایه گذاری

به طور کلی، طلا به عنوان یک سرمایه گذاری متنوع کننده تلقی می‌شود. صرف نظر از اینکه نگران تورم، کاهش ارزش دلار آمریکا یا حتی محافظت از ثروت خود باشید، واضح است که طلا در طول تاریخ به عنوان سرمایه گذاری‌ای عمل کرده که می‌تواند نوعی از تنوع دارایی را به پورتفوی افراد اضافه کند. اگر تمرکز شما فقط بر متنوع سازی باشد، طلا با سهام، اوراق قرضه و املاک همبستگی قیمتی ندارد.

سهام طلا از منظر پرداخت سود سهم

سهام طلا معمولاً بیشتر مورد توجه سرمایه گذاران رشد محور قرار می‌گیرد تا سرمایه گذاران متمرکز بر درآمد. سهام طلا به طور کلی با قیمت طلا افزایش و کاهش می‌یابد، اما شرکت‌های استخراجی که از مدیریت صحیحی برخوردارند حتی در هنگام پایین آمدن قیمت طلا هم سودآور هستند. افزایش قیمت طلا اغلب در قیمت سهام طلا بزرگنمایی می‌شود. افزایش نسبتاً ناچیز قیمت طلا می‌تواند منجر به سود قابل توجهی در بهترین سهام طلا شود و صاحبان سهام طلا معمولاً بازده سرمایه گذاری بسیار بیشتری نسبت به دارندگان طلای فیزیکی به دست می‌آورند.
حتی آن دسته از سرمایه گذارانی که عمدتاً متمرکز بر رشد هستند تا درآمد ثابت، می‌توانند از انتخاب سهام طلا که عملکرد تاریخی قدرتمندی در پرداخت سود سهام نشان می‌دهند، بهره مند شوند. سهم‌هایی که سود سهام می‌پردازند در صورت رشد کل صنعت، سود بالاتری نسبت به سهامی دارند که سود پرداخت نمی‌کنند و در دوران رکود هم به طور میانگین، تقریباً دو برابر این سهام بازدهی دارند.

تأثیر ویروس کرونا بر بازار طلا

بخش استخراج طلا

بخش معدن که شامل شرکت‌های استخراج طلاست می‌تواند نوسانات زیادی را تجربه کند. هنگام ارزیابی عملکرد سهام طلا از منظر سود، بایستی شرکت را برای بلند مدت در نظر بگیرید. عواملی مانند سابقه پرداخت سود سهام شرکت و پایداری نسبت پرداخت سود، دو عنصر اصلی جهت بررسی در ترازنامه و سایر صورت‌های مالی شرکت‌ها هستند.
اگر یک شرکت به طور مداوم از سطح بدهی پایین و جریان‌ وجوه نقد قوی برخوردار باشد، توانایی آن برای خلق سود سالم بسیار افزایش می‌یابد و روند تاریخی عملکرد شرکت، بهبود پیوسته در ارقام بدهی و گردش پول را نشان می‌دهد. از آنجا که هر شرکتی در حین طی کردن چرخه‌های رشد و توسعه، بدهی بیشتری دارد و از مانده نقدی کمتری برخوردار است لذا ضروری است که تجزیه و تحلیل ارقام بلند مدت به جای یک بازه زمانی کوتاه‌تر مد نظر قرار گیرد.

راه‌های مختلف مالکیت طلا

یکی از تفاوت‌های اصلی بین سرمایه گذاری روی طلا در چند صد سال پیش و امروز این است که گزینه‌های سرمایه گذاری بیشتری در دسترس است. از جمله:

• قراردادهای آتی طلا
• سکه‌های طلا
• کمپانی‌های طلا
• ای‌تی‌اف‌های طلا
• صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک طلا
• شمش طلا
• زیورآلات طلا

آیا اکنون زمان نامناسبی برای سرمایه گذاری در طلاست؟

به منظور اطمینان از شایستگی‌ طلا جهت سرمایه گذاری، اجازه دهید عملکرد آن را در مقایسه با شاخص اس اند پی ۵۰۰ در ۵ سال گذشته (تا آوریل ۲۰۲۱) بررسی کنیم. طلا در این مدت نسبت به این شاخص عملکرد ناچیزی داشته است، در حالی که شاخص اس اند پی در کل بازدهی نزدیک به ۱۰۰% داشته است طلا در مدت مشابه فقط ۴۲.۵% بازده داشته است.
در نظر داشته باشید که دوره زمانی مورد بررسی فوق العاده مهم است. به عنوان مثال، طلا در دوره ۱۰ ساله، از نوامبر ۲۰۰۲ تا اکتبر ۲۰۱۲، عملکرد بهتری نسبت به اس اند پی ۵۰۰ داشته و در مجموع ۴۴۱.۵% افزایش قیمت را تجربه کرده است در حالی که شاخص اس اند پی در مدت مشابه حدود ۵۸% افزایش یافته است.
نکته در اینجا این است که طلا همیشه یک سرمایه گذاری خوب نیست. بهترین زمان برای سرمایه گذاری در هر دارایی وقتی است که احساسات منفی نسبت به آن ابزار سرمایه گذاری وجود داشته باشد، قیمت آن ارزان باشد و همانطور که در بالا نشان داده شد، از پتانسیل صعودی قابل توجهی در هنگام بازگشت بازار برخوردار باشد.

خلاصه

سرمایه گذاری در طلا به عنوان یک حفاظ در برابر تورم و ذخیره ارزش در دوران رکود و رونق دیده می‌شود.
هر سرمایه گذاری مزایا و معایبی دارد. اگر شما با مالکیت طلای فیزیکی مخالف هستید، خرید سهام در یک شرکت استخراج طلا ممکن است گزینه ایمن‌تری باشد. اگر فکر می‌کنید طلا می‌تواند حفاظ مطمئنی در برابر تورم باشد، سرمایه گذاری در سکه، شمش یا جواهرات راهی است که می‌توانید طی کنید. سرانجام، اگر علاقه اصلی شما استفاده از اهرم برای سود بردن از افزایش قیمت طلا باشد، بازار آتی یا فیوچرز می‌تواند بهترین گزینه باشد، اما توجه داشته باشید که مقدار معینی از ریسک در هر دارایی مبتنی بر اهرم وجود دارد.