از دید یک اقتصاد دان، انتخاب یک گزینه تصمیم گیری در مرز حاشیه است که در واقع به معنای تصمیم گیری بر اساس تغییرات کوچک در منابع می باشد.
- یک ساعت بعد را چطور باید بگذرانم؟
- دلار بعدی را چطور باید خرج کنم؟
در واقع جرج منکیو اقتصاد دان، در کتاب اقتصادی معروف خود، در لیست 10 قانون اقتصادی این نکته را متذکر می شود که آدم های منطقی در حاشیه مرزها فکر می کنند. به ظاهر، این کار به نظر یک روش عجیب برای در تصمیم گیری توسط افراد و شرکت ها می باشد. خیلی عجیب است که یک نفر به صورت خود آگاه از خودش بپرسد: چطور دلار شماره 24.387 را خرج خواهم کرد؟ یا دلار شماره 24.388 را چطور خرج خواهم کرد؟ ایده آنالیز مارژینال نیاز به تفکر افراد به این صورت ندارد و تنها باید افراد جوری رفتار کنند که انگار به این شکل فکر می کنند.
تصمیم گیری بر اساس آنالیز مارژینال مزیت های خاصی را نیز به همراه دارد:
- انجام این کار باعث می شود که شما با توجه به ترجیحال خود و محدودیت های اطلاعات و منابع در دسترس به بهترین تصمیم ممکن برسید.
- بی نظمی مشکلات را کم می کند چرا که مجبور نیستیم یک میلیون تصمیم را در یک زمان آنالیز کنیم.
- در حالی که این کار دقیقا مشابه رویه تصمیم گیری هوشیارانه نیست، نتایج آن شبیه تصمیماتی است که مردم در واقعیت می گیرند. به این معنا که شاید مردم به این روش فکر نکنند اما با توجه به تصمیماتی که میگیرند، از این روش استفاده کرده اند.
آنالیز مارژینال را می توان برای افراد و شرکت ها استفاده کرد. برای شرکت ها، حداکثرسازی سود از طریق مقایسه درآمد مارژینال در برابر هزینه مارژینال به دست می آید. در نظر داشته باشید که در هر دو روش فرد تصمیم گیرنده در حال انجام یک آنالیز ثابت از هزینه-سود می باشد.
آنالیز مارژینال : مثال
برای درک بهتر این قضیه، تصمیم گیری در مورد ساعات کاری در حالی که سود و هزینه های کار کردن به شکل زیر می باشد را در نظر بگیرید:
ساعت کاری – حقوق ساعتی – ارزش زمان
1 – 10 دلار – 2 دلار
2 – 10 دلار – 2 دلار
3 – 10 دلار – 3 دلار
4 – 10 دلار – 3 دلار
5 – 10 دلار – 4 دلار
6 – 10 دلار – 5 دلار
7 – 10 دلار – 6 دلار
8 – 10 دلار – 8 دلار
9 – 15 دلار – 9 دلار
10 – 15 دلار – 12 دلار
11 – 15 دلار – 18 دلار
12 – 15 دلار – 20 دلار
دستمزد ساعتی نشان می دهد که هر نفر برای یک ساعت اضافه کاری چه مقدار دریافت می کند – این در واقع دستمزد مارجینال یا سود مارجینال می باشد.
ارزش زمان در واقع یک هزینه فرصت است، این است که یک نفر اگر آن ساعت بیکار باشد چقدر ارزش دارد. این مثال نشان دهنده هزینه مارجینال است که نشان می دهد یک نفر برای یک ساعت اضافه کار کردن چقدر هزینه دارد. افزایش در هزینه مارجینال یک پدیده معمول است؛ چرا چند ساعت کار کردن خیلی برای افراد مهم نیست. او همچنان زمان زیادی دارد که به کارهایش برسد. به هر حال، همانطور که افراد شروع به کار کردن می کنند، تعداد ساعتی که برای دیگر فعالیت ها دارد کمتر می شود.
وی مجبور است که موقعیت های ارزشمند بیشتری را برای بیشتر کار کردن از دست بدهد. مشخص است که وی باید ساعت اول را کار کند چرا که در ساعت اول وی 10 دلار سود مارژینال بدست می آورد و 2 دلار هزینه مارژینال را از دست می دهد که 8 دلار خالص می شود.
با همین منطق، باید ساعت دوم و سوم را نیز کار کند. این شخص تا زمانی که هزینه مارژینال از سود مارژینال بیشتر شود به کار خود ادامه می دهد. او همچنین می خواهد که ساعت دهم را هم با 3 دلار سود خالص کار کند ( سود مارژینال 15 دلار، هزینه مارژینال 12 دلار). با این حال او هیچ علاقه ای به کار کردن در ساعت 11 را ندارد چرا که هزینه مارژینال (18 دلار) از سود مارژینال (15دلار) پیشی می گیرد.
در نتیجه آنالیز مارژینال بر این عقیده است که رفتار حداکثر سازی منطقی این است که 10 ساعت کار کنید. به طور کلی، خروجی های بهینه از آزمون سود مارجینال و هزینه مارجینال هر عملیات افزایشی و انجام همه عملیات ها در زمانی که سود مارژینال از هزینه مارژینال پیشی می گیرد و هیچ عملیاتی در زمانی که هزینه مارژینال از سود مارژینال پیشی می گرد اتفاق می افتد.
از آنجایی که سود مارژینال در زمانی که یک نفر یک فعالیت را بیشتر انجام میدهد رو به کم شدن می رود و در سوی دیگر هزینه مارژینال رو به افزایش می رود، آنالیز مارژینال اکثرا یک سطح بهینه از فعالیت را به دست می دهد.
