در این مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم که چگونه هویت دیجیتال می تواند هزینه ها را برای بانک ها تا ۷۰ درصد کاهش دهد.
هویت دیجیتال به صورت عام عبارت است از هویتی که فرد در اینترنت از آن برای شناساندن خود به دیگران استفاده می کند. هویت دیجیتال یک فرد در فضای اینترنت ممکن است شکل های های مختلفی داشته باشد؛ به عنوان نمونه ممکن است این هویت به صورت یک کد یا نام کاربری نمود پیدا کند یا در برخی از سایت ها، نشانی پست الکترونیک فرد به عنوان نام او در نظر گرفته شود. مجموعه این نام به همراه گذرواژه ای که فرد بر اساس اصول مشخص شده از طرف وبسایت میزبان برای خود برمی گزیند، هویت دیجیتال این شخص را تشکیل می دهد. ترکیب نام کاربری و گذرواژه خود به عنوان دروازه ای محسوب می شود که ما را به اطلاعات بیشتری از فرد مذکور رهنمون می کند.
سایت های مختلف از قوانین متفاوتی برای ایجاد یک هویت دیجیتال پیروی می کنند. برخی، از ساز و کارهای متداول استفاده می کنند و برخی نیز برای خود سیستم های اختصاصی دارند. در این میان، بانک ها به عنوان یکی از مهم ترین و حساس ترین بنگاه های اقتصادی که وظیفه عمده تبادل های مالی دنیا را بر دوش می کشند نیازمند سیستم های هویتی و امنیتی قدرتمندی هستند. بانک ها از طریق وبسایت های خود برای مشتریان امکانات فراوانی را فراهم می کنند که این امکانات به طور کلی به بانکداری الکترونیک مشهور است. لازمه استفاده از خدمات بانکداری الکترونیک، داشتن یک هویت الکترونیک یا به اصلاح هویت دیجیتال است. با استفاده از این هویت دیجیتال است که بانک و سیستم های بانکی هویت فرد را تایید کرده و دسترسی ها و اجازه های لازم برای ورود به وبسایت و انجام تراکنش های مالی را به فرد اعطا می کند. کم کردن هزینه های رفت و آمد و همچنین بروز مشکلات ناخواسته ای همچون همه گیری ویروس کرونا که در ماه های اخیر دنیا را به شدت تحت تاثیر قرار داده باعث شده است نقش بانکداری الکترونیک بیشتر از گذشته به چشم آید. بانک ها نیز برای ارائه خدمات غیر حضوری خود به مشتریان، ناگزیر به تایید هویت آن ها هستند. این تایید هویت از طریق ID دیجیتال امکان پذیر می شود. البته ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که هویت دیجیتال در عرصه بانکداری تنها به خدمات غیر حضوری محدود نمی شود و هویت فرد به عنوان مشتری بانک به عنوان یک شناسه ثابت در تمامی سیستم های یکپارچه آن ثبت و نگهداری می شود. در ادامه این نوشتار، به نقش هویت دیجیتال در سیستم های بانکی، دلایل نیاز به آن در بانکداری و همچنین چالش های پیش رو در ارتباط با تایید هویت و مسائل دیگر می پردازیم.
وجود بانک های منحصرا دیجیتال، قوانین خلاقانه و نیز تغییرات در نیازهای مشتریان باعث شده بانکداری الکترونیک به اولویت اول بانک های امروزی بدل شود. با این وجود، مزایای این دیجیتالی شدن توسط چالش و مانعی به نام تایید هویت کمرنگ شده است. تایید هویت زیربنای بسیاری از فرآیندهای مرتبط با خدمات مالی است که بر اساس آن بانک ها برای حفاظت از دارایی های مشتریان و نیز رعایت الزامات نظارتی و امنیتی، این مشتریان را ملزم می کنند مراحل اثبات هویتی سفت و سختی را رعایت کنند. تلاش های زیادی برای ساده سازی تایید هویت آنلاین انجام گرفته است، اما بخش زیادی از این تلاش ها در جهت حل کردن کامل مشکل با شکست مواجه شده است. به عنوان نمونه، اغلب از مشتریان خواسته می شود گذرواژه هایی طولانی برای حساب خود برگزینند که این مساله به نوبه خود کار دسترسی به حساب را دشوارتر می کند. این تلاش ها نه تنتها باعث سر درگمی و دردسر مشتریان می شود، بلکه بر اساس برآوردهای تحقیق فورستر، هر بار بازنشانی و ریست کردن گذرواژه برای بانک تا حدود ۷۰ دلار نیز هزینه خواهد داشت.
با این وجود، راه حل های ID دیجیتال می تواند مشکلات مربوط به تایید هویت را برطرف کند، و در این فرآیند برای بانک ها راه هایی برای از میان برداشتن تهدیدات فزاینده کسب و کار اصلی خود در برابر بی قانونی های صنعت فراهم کند. سیستم ID دیجیتال زمانی که به درستی اجرایی شود می تواند به بانک ها کمک کند روند تایید هویت را برای مشتریان خود تسهیل کنند و همزمان به آن ها در حذف یا کم کردن هزینه های عملیاتی و امنیتی یاری رساند. همین دلایل کافیست تا بانک ها برای توسعه طرح های مربوط به ID دیجیتال اقدام کنند. اما چالش تایید هویت تنها به خدمات مالی محدود نمی شود و بانک هایی که در زمینه توسعه ID دیجیتالِ اختصاصی خود موفق عمل کنند می توانند به عنوان فراهم کنندگان سیستم امنیتی و هویتی در صنایع زیادی همچون تجارت الکترونیک، خدمات سلامتی و درمانی و همچنین خدمات عمومی، از فرصت های اقتصادی و تجاری جدیدی بهره مند شوند.
