شیوع بیماری کووید ۱۹ یا همان ویروس کرونا سازمان ها را وادار کرده که تحت تاثیر سیستم اجباری دورکاری و سیاست های مرتبط با فاصله گذاری اجتماعی، احتمالا از همین حالا اقداماتی را انجام دهند که شاید در آینده باید به سمت آن می رفتند.
تاثیرات ویروس کرونا روی فعالیت مشاغل
اما تغییراتی که در مشاغل ایجاد شده بسیار اساسی تر از صرفا محل انجام کار است؛ در واقع این بحران در حال تغییر ماهیت کاری که انجام می دهیم و چگونگی انجام آن است. بسیاری از کارکنان اکنون در حال انجام وظایفی هستند که تا همین چند هفته پیش حتی تصور انجام آن را نیز نمی کردند. کارکنان شرکت های پوشاک همچون برادران بروکس (Brooks Brothers) و New Balance در حال حاضر در حال تولید ماسک و گان های جراحی هستند در حالی که همزمان در شرکت هایی همچون تسلا، فورد و جنرال موتورز پس از متوقف شدن خط تولید اتومبیل های این کارخانه ها در پی کاهش شدید تقاضا در بازار، تولید ونتیلاتور در دستور کار قرار گرفته است.
با در نظر گرفتن شیوه انجام امور در مشاغل، رهبران این شرکت ها فرصت مغتنمی یافته اند تا برای پاسخ بهتر به نیاز های نوظهور سازمان ها، مشتریان و کارکنان خود، وظایف کاری را دوباره برنامه ریزی کرده و برای کارکنان و کارگران خود مسئولیت ها و وظایف دیگری نیز تعریف کنند. برای تغیییر و ایجاد شیفت در کارها، استعدادها و مهارت ها در جهت استفاده هر چه بیشتر و بهتر از آن ها در راه پاسخ به نیازهای نوظهور، ۳ روش پیشنهاد می شود. امید است با این روش ها در دوران بحران، پتانسیل های جدید به کار گرفته شده و از حداکثر زمان و انرژی برای گذار از این مرحله بحران استفاده شود.
۱-تغییر امور و وظایف به گونه ای که در همه بخش های سازمان قابل اجرا و انجام باشد:
با در نظر گرفتن شرایط فعلی ناشی از گسترش Covid-۱۹، بسیار مهم است که کارکنان را هر چه سریع تر و موثرتر به حالت وضعیت کار در شرایط بحرانی هدایت کنیم. به عنوان نمونه بانک آمریکا (Bank of America) به عنوان بخشی از برنامه فوق العاده خود در شرایط شیوع ویروس کرونا، وظایف حدود ۳۰۰۰ نفر از کارکنان خود را به طور موقت تغییر داده و آن ها را برای پاسخگویی به تماس های مشتریان و مصرف کنندگانِ مشاغل خُرد در شرایط ازدحامی مشتریان به کار گماشته است. با کنار زدن محدودیت های غیر ضروری مشاغل، استعدادها و عملکردهای مناسبی برای پاسخگویی به چالش های به وجود آمده در مسیر کسب و کار ظهور کرده و نمود پیدا خواهد کرد. ایجاد شبکه هایی از چندین تیم و گروه که به آن ها برای انجام وظایفی خارج از ساختارهای سنتی وابسته به سلسله مراتب و بوروکراسی سازمانی قدرت و اختیار داده شده است، از جمله قابلیت های حیاتی برای واکنش سریع در شرایط بحران هستند.
بسیاری از سازمان ها همچون Allianz Global Investors یا Cisco همین حالا نیز بازارچه های پروژه محور داخلی را طراحی کرده اند که کارها را به صورت وظایف و پروژه هایی در آورده که کارکنان از هر بخش دیگری از سازمان که توانایی و استعداد مرتبطی دارد، قادر به انجام دادن آن هستند. این بازارچه ها به افرادی که به دلیل بحران پیش آمده از انجام وظیفه معمول خود در سازمان باز مانده اند کمک می کند با توجه به استعداد ها و مهارت های اصلی یا حاشیه ای خود به سرعت به وظایف و امور دیگری جذب و مشغول شده تا در ایجاد تغییری در شرایط موجود، سهمی داشته باشند.
۲-تقویت سیستم اتوماسیون
برای برخی از مشاغل، اتوماسیون باعث افزایش اعتبار و اعتماد می شود، ایمنی و سلامت را بهبود بخشیده و در شرایطی که تقاضا به صورت ناگهانی افزایش می یابد، اوضاع را کنترل و مدیریت می کند. در واقع در دنیای اقتصادی امروز، اتوماسیون عامل از بین رفتن فرصت های شغلی نیست، بلکه در حال تبدیل شدن به یک مزیت اجباری برای پشت سر گذاشتن بحران ها است.
بسیاری از شرکت های تولیدی و صنعتی در هفته های اخیر سیستم اتوماسیون خود را به گونه ای تغییر داده و بهینه کرده اند تا کارکنان بتوانند از منزل و دور از محل کار به انجام وظایف خود و بررسی و کنترل سیستم های کاری بپردازند و به این ترتیب، ریسک قرار گرفتن در معرض ابتلا به ویروس کرونای جدید برای کارکنان کاهش می یابد. با این کار، خط تولید صنایع به صورت نرمال و روان و بدون اختلالات سیستمی به کار خود ادامه می دهد. برای کنترل حجم فزاینده تماس های تلفنی، دیگر بخش ها نیز استفاده از اتوماسیون در مراکز پاسخگویی را تقویت کرده اند. سیستم اتوماسیون زمان پاسخ دهی را افزایش داده و باعث می شود کارکنان این بخش نیازی به انجام وظایف تراکنشی نداشته باشند و در عوض وقت خود را بیشتر برای همدلی و پاسخگویی بر اساس هوش عاطفی صرف کنند؛ یعنی چیزی که مشتریان در این شرایط بیشتر از هر زمان دیگری به آن نیاز دارند.
۳-در یک برنامه تبادل نیرو بین صنایع مختلف، کارکنان را به سازمان ها و صنایع دیگر بفرستید.
همه رهبران شرکت ها باید این سوال را از خود بپرسند:
چگونه می توانیم در طی این دوران چالش برانگیز به طور گسترده تر و بهترین شکل ممکن از استعدادهای موجود برای ایجاد تاب آوری بیشتر در سازمان ها و مردم استفاده کنیم؟ یکی از پاسخ های خلاقانه به این پرسش، ایجاد و توسعه یک سیستم تبادل نیرو بین صنایع مختلف است، یعنی جابجایی کارکنان از صنایعی که به دلیل بروز بحران تعطیل شده اند (به عنوان نمونه ایرلاین ها و مراکز گردشگری) به سازمان ها و بخش هایی که اکنون کار بیشتری را متحمل می شوند (همانند بیمارستان ها یا فروشگاه های بزرگ و کوچک). به عنوان مثال شرکت Sysco Corporation، شرکت پخشی که کار آن توزیع مواد غذایی بین رستوران ها بوده و در اثر ویروس کرونا به شدت تحت تاثیر قرار گرفته، کارکنانِ اکنون بیکار شده خود را به مدت ۳۰ روز در اختیار سوپرمارکت Kroger قرار داده است.
در کشور چین نیز چند ماه پیش و در آغاز بحران همه گیری کرونا، شرکت ها به صورت خلاقانه از کارکنان یکدیگر استفاده می کردند. به عنوان نمونه کارکنان بیکار شده رستوران ها به صنایع پر تقاضایی همچون Hema یا مجموعه زنجیره ای خرده فروشی Alibaba نقل مکان کردند. بیش از ۳۰۰۰ کارمند از بیش از ۴۰ شرکت مختلف به شرکت Hema منتقل شدند. در این فعل و انفعالات، شرکت هایی که پذیرای کارکنان صنایع دیگر هستند، مشخص می کنند به دنبال چه استعدادها و مهارت هایی هستند.
سپس با شرکت های مبدا در مورد موارد دیگری همچون پرداخت ها، سود و بیمه مذاکره می کنند. اگرچه شیوع بیماری Covid-۱۹ شرایط سختی را برای همگان ایجاد کرده، از طرف دیگر فرصت بی نظیری را برای خلاقیت های نوظهور نیز فراهم آورده است. تصویر سازی و طراحی مجدد مشاغل در پسِ محدودیت هایی که امروزه دنیای اقتصادی با آن دست به گریبان است می تواند آینده کسب و کار را تغییر داده و راه هایی جدید و خلاقانه تر برای چگونگی انجام مشاغل، مکان انجام آن و افرادی که وظایف را کامل می کنند در پیش روی سازمان ها وشرکت ها قرار دهد. در نهایت این شرایط می تواند به ما کمک کند در سازمان های خود تاب آوری بیشتر و کارایی بالاتری را بنا نهاده و به انسان ها نیز کمک کند زندگی سالم تری را در پیش بگیرند.
