معنای سرمایه یکی از آن مفاهیم لغزنده ایست که با توجه به متنی که درآن قرار می گیرد تغییر می کند. احتمالا به خاطر اینکه همه این تعاریف نزدیک بهم هستند، بسیار گیج کننده است. علاوه بر آن، در هر متنی اهمیت آن بسیار بالاست.
تعریف عمومی
در صحبت های روزمره، معنای سرمایه به چیزهایی شبیه پول اطلاع می شود. معادل تقریبی آن می تواند ثروت پولی باشد که آن را از دیگر ثروت ها، برای مثال زمین و دیگر دارایی ها، مجزا می کند. این معنای سرمایه از کاربرد آن در مباحث مالی، حسابداری و اقتصاد متفاوت است.
ما به دنبال ارائه درستی از واژگان زبانی در صحبت های غیر رسمی نیستیم چرا که در این مواقع همین درک تقریبی از معنای سرمایه کافی است. در موارد خاص، این تعریف هم محدودتر و هم دقیق تر می شود.
معنای سرمایه در مباحث مالی
در مباحث مالی، این اصطلاح به معنای ثروت استفاده شده برای اهداف مالی می باشد. نیاز اولیه استارت آپ اصطلاح معروفی است که مفهوم آن را به خوبی بیان می کند. اگر شما می خواهید که یک تجارت را راه اندازی کنید، تقریبا همیشه به پول نیاز خواهید داشت؛ و این پول سرمایه استارت آپ شما خواهد بود. سهم شما، پول و دارایی ها مرتبطی خواهد بود که شما بر ای حمایت از تجارت خود بر سر میز می آورید.
روش دیگری که تعریفی واضح تر ارائه می دهد این است که آن را پولی فرض کنید که برای اهداف مالی استفاده نمی شود. اگر یک قایق بادی بخرید، مگر اینکه یک ملوان حرفه ای باشید، سرمایه گذاری به حساب نمی آید. در واقع شما این پول را از دخیره خود برداشت می کنید و سرمایه به حساب نمی آید. در این شرایط، هرچند که شما دارید سرمایه خود را مصرف می کنید، وقتی که برای خرید یک قایق بادی استفاده شود، دیگر سرمایه به حساب نمی آید چرا که برای اهداف مالی استفاده نمی شود.
معنای سرمایه در حسابداری
این کلمه در حسابداری برای اشاره به پول و دیگر دارایی هایی که برای اهداف تجاری استفاده می شود به کار می رود. یک تاجر، برای مثال، می تواند در یک شرکت ساختمانی شریک شود. تخصیص اولیه می تواند پول و یا ترکیبی از پول و تجهیزات و یا حتی تجهیزات خالی باشد. در هر صورت، او پول و یا دارایی به تجارت وارد کرده است. به این صورت، ارزش این تخصیص سهم آن شخص در آن تجارت می شود و در ترازنامه های شرکت به عنوان سرمایه تخصیص داده شده می آید. این تعریف در واقع خیلی هم متفاوت از معنای سرمایه در مباحث مالی نیست. در قرن 21، این تعریف به شکلی که در دایره های مالی استفاده می شود به معنای ثروت پولی برای اهداف مالی منظور می گردد.
معنای سرمایه در اقتصاد
تئوری کلاسیک اقتصاد برای تمامی اهداف کاربردی با نوشته های آدام اسمیث(1723-1790) مخصوصا کتاب ثروت ملت وی شروع شده است. دید وی به این تعریف خاص بود. سرمایه یکی از سه جزء ثروت است که رشد خروجی را تعریف می کند. دو جزء دیگر نیروی کار و زمین است.
بدین صورت، معنای آن در اقتصاد کلاسیک ممکن است در بخش هایی بر خلاف تعریف آن در مباحث مالی و حسابداری امروزی باشد، که در آن زمینی که برای تجارت استفاده می شود هم جزو تجهیزات و وسایل به حساب می آید که شکل دیگری از آن می باشد.
اسمیث درک خود از معنای سرمایه و کاربرد آن را در معادله زیر جای داده است:
Y=f (L, K, N)
که در آن Y خروجی اقتصادی است که در نتیجه L (نیروی کار)، K (سرمایه) و N (برخی مواقع با حرف T نشان داده می شود ولی در هر صورت به معنای زمین است).
اقتصاد دانان به این تعریف از خروجی اقتصادی چسبیده اند که زمین را بخشی جدا در نظر می گیرد اما حتی در تئوری اقتصاد امروزی هم معتبر می باشد. برای مثال، ریکاردو یک تفاوت مهم را بین این دو آشکار کرد: سرمایه تحت تاثیر گسترش نامحدود است در حالی که زمین ثابت و محدود است.
