در زبان ژاپنی کلمه کیرتسو را می توان گروه یا سیستم معنا کرد اما معنای آن در اقتصاد بسیار دورتر از این ترجمه ساده است. این کلمه همچنین به معنای کمباین بی سر و صدا نیز ترجمه شده است که تاریخچه سیستم کیرتسو و ارتباط آن به روش های قبلی ژاپنی مثل زایباتسو را برجسته می کند. در ژاپن و امروزه می توان گفت در همه فضاهای اقتصادی این کلمه به نوع خاصی از مشارکت تجاری اطلاق می شود. به عبارت دیگر، این اصطلاح به عنوان یک گروه تجاری غیر رسمی است.
سیستم کیرتسو در عمل به عنوان تجمع تجارت ها همراه با سهام متقابل است که در اطراف شرکت ها و یا بانک های بزرگ خودشان شکل گرفته است. اما حق مالکیت یکسان برای تشکیل یک سیستم کیرتسو پیش نیاز به حساب نمی آید. در واقع، این روش می تواند یک شبکه تجاری متشکل از تولید کنندگان، شرکای زنجیره تامین، توزیع کنندگان و حتی سرمایه گذارانی باشد که از لحاظ مالی مستقل هستند اما برای حمایت و اطمینان از حصول منافع مشترک بسیار نزدیک بهم کار می کنند.
دو نوع سیستم کیرتسو
این دو مدل از سیستم کیرتسو در انگلیسی به عنوان کیرتسو افقی و کیرتسو عمودی شناخته می شوند. مدل افقی که به عنوان سیستم کیرتسو سرمایه گذاری نیز شناخته می شود، با رابطه های سهام متقابل که بین شرکت هایی با مرکزیت یک بانک اصلی شکل گرفته اند، شناخته می شود. بانک برای این شرکت ها خدمات مالی زیادی را فراهم می کند. از سوی دیگر، مدل عمودی آن، به عنوان یک سیستم کیرتسو پرشی یا صنعتی شناخته می شود. مدل عمودی تامین کنندگان، تولید کنندگان و توزیع کنندگان یک صنعت را در کنار هم به کار میگیرد.
چرا یک سیستم کیرتسو شکل بدهید؟
یک سیستم کیرتسو می تواند به تولید کننده این امکان را بدهد که شراکت تجاری طولانی مدت و با ثباتی شکل بدهد که در نهایت باعث می شود تا تولید کننده در حالی که بر روی هسته اصلی فعالیت خود تمرکز کرده است کارآمد باقی بماند. تشکیل این مدل از شراکت روشی است که به یک کیرتسو بزرگ توانایی کنترل اکثریت، اگر همه نه، مراحل در زنجیره اقتصاد صنعت یا بخش تجاری خود را می دهد.
یکی دیگر از اهداف کیرتسو تشکیل ساختار شرکتی قدرتمند در تمام تجارت ها می باشد. وقتی که شرکت های عضو سیستم کیرتسو با سهام متقابل در ارتباط باشند، بدین معنا که آن ها بخش کوچکی از تجارت یکدیگر را صاحب باشند، از نوسانات، بالا پایین رفتن و حتی ورشکستگی در امان می مانند. با ثباتی که این روش به وجود می آورد، شرکت ها می توانند بر روی کارآمدی خود، نوآوری و پروژه های طولانی مدت تمرکز کنند.
تاریخچه سیستم کیرتسو در ژاپن
در ژاپن این روش به طور خاص به چارچوبی از روابط تجاری برمیگردد که دوره بعد از جنگ جهانی دوم در ژاپن و بعد از سقوط انحصار عمودی خانوادگی که اکثر اقتصاد را کنترل می کرد و به اسم زایباتسو شناخته می شد، اوج گرفت. روش مذکور به تمامی بانک ها و شرکت های بزرگ ژاپن راه یافت که مصادف با زمانی بود که شرکت های مرتبط با هم اطراف بانک های بازرگ ( مثل میتسوی، میتسوبیشی و سومیتومو) شکل گرفتند و سهام دار یکدیگر و خود بانک نیز شدند. یکی از نتایج آن این بود که آن شرکت های مرتبط با هم تجارت دائمی با یکدیگر داشتند. در حالی که سیستم کیرتسو حسن داشتن روابط تجاری بلند مدت و ثبات تامین کنندگان و مشتریان در ژاپن را به همراه داشته است، اما هنوز هم منتقدینی دارد. برای مثال، برخی بر این عقیده اند که سیستم کیرتسو واکنش بسیار کندی نسبت به اتفاقات بیرونی دارد چرا که بازیکنان آن نسبتا در برابر بازار خارجی محافظت شده اند.
