هرچند در حالت کلی از دید یک بیننده شرح شغلی این دو نفر مشابه هم می باشد، با این حال عملکرد مشاور سرمایه گذاری و کارگزار متفاوت بوده و این افراد نقش های متفاوتی در خدمت رسانی مالی به مشتریان دارند.
در زیر به برخی از شباهت ها و تفاوت های بین مشاور سرمایه گذاری و کارگزار می پردازیم.
• مشاوران سرمایه گذاری مبلغی به عنوان درصدی ازAUM جهت مشاوره مشتریان در ارتباط با اوراق بهادار و یا مدیریت آن دریافت می کنند
• کارگزاران در ارتباط با اجرای معاملات و خرید و فروش دارایی های مشتریان کمیسیون دریافت می کنند.
• مشاوران سرمایه گذاری و کارگزاران هر دو توسط نهادهای مختلف ثبت می شوند و
• هر دوی این افراد اعم از کارگزار یا مشاور سرمایه گذاری در صورتی که راهنمایی متناقض با نیاز و خواسته مشتری ارائه دهند، منع کار خواهند شد.
کارگزاران
قبل از آغاز تجارت آنلاین، دسترسی به کارگزاران و همکاری با آنان عملی لوکس و جز خدماتی خاص برای ثروتمندان محسوب می شد. سرمایه گذاران شخصی، دسترسی بسیار اندک و گاها هیچ دسترسی به بازار نداشتند و مجبور بودند سفارشات خود را از طریق یک کارگزار دارای مجوز (معمولا از طریق تلفن) انجام دهند. در عوض، کارگزاران از بابت خدمات انجام شده، کمیسیون بسیار زیادی دریافت می کردند. ظهور کارگزاری ها مبتنی بر وب، عملکرد کارگزاران را به طور کلی تغییر داد.
اکنون، افرادی که مایل به تجارت در بورس اوراق بهادار هستند، دیگر نیازی به واسط و کارگزار آماده به خدمت ندارند تا بتوانند از طریق وی خرید و فروش خود را انجام دهند. هرچند کارگزاران کماکان نیز سفارشات مشتریان را ثبت و اجرا می کنند، اما بسیاری از آنان حوزه خدمت رسانی خود را به مدیریت سرمایه گذاری شخصی سازی شده گسترش دادند تا از این طریق بتوانند کمیسیون های بیشتری دریافت کنند.
این روزها، دیدن این که کارگزاران به عنوان مشاوران سرمایه گذاری مشغول به فعالیت هستند امری بسیار عادی است. همچنین ممکن است این افراد به عنوان بخشی از تیم فروش در شرکت های خصوصی، در IPO و صدور ثانویه به شدت درگیر و مشغول به فعالیت باشند. علاوه بر آن، کارگزاران ممکن است در بخش های مالی شرکت های بزرگ کار کرده و با استفاده از خدماتی خاص، به شرکت ها در افزایش سرمایه کمک کنند و در قبال آن این افراد کمیسیون، سهام یا ضمانت نامه ای از شرکت مربوطه دریافت می کند.
مشاور سرمایه گذاری
از طرفی، مشاوران سرمایه گذاری روی سیستم هزینه ای مبتنی بر توزیع مشاوره سرمایه گذاری که به نیازهای مشتری ارائه می شود کار می کنند و حساب های سرمایه گذاری را مدیریت می کند. به طور مثال، یک مشاور ممکن است با یک مشتری همکاری کند تا یک چارچوب کلی مدیریت ثروت ایجاد نماید، از جمله کمک به مشتریان از طریق برنامه های مالیاتی، املاک و وام.
برای اینکه این افراد را با یک مشاور مالی اشتباه نگیرید باید گفت که مشاوران، توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار یا یک نهاد نظارتی SEC دولتی ثبت می شوند. مشاوران سرمایه گذاری همچنین به عنوان مدیران دارایی، مدیران سرمایه گذاری و مدیران ثروت شناخته می شوند.
تفاوت های اصلی در آیین نامه
مشاوران سرمایه گذاری نسبت به کارگزاران دارای استاندارهای قانونی بالاتری هستند. در ایالات متحده، مشاور سرمایه گذاری باید از قانون مشاوره تصویب شده در سال 1940 پیروی کند که در واقع این قانون از مشاوران خواسته تا در مورد حساب های مشتریان خود وفاداری کامل انجام دهند.
این استاندارد همچنین به افرادی که به عنوان مشاور عمل می کند، وظیفه قطعی در حداكثر حسن نیت و افشای كامل و منصفانه حقایق مادی به عنوان بخشی از وظیفه مشاور برای اعمال وفاداری و مراقبت را تحمیل می كند. این امر شامل تعهد به عدم تخصیص منافع مشتری با خود است. با توجه به اهمیت این رفتار وفاداری، اکثر مشاوران سرمایه گذاری می توانند تصمیمات سرمایه گذاری را برای مشتریان خود اتخاذ کنند بدون اینکه ابتدا اجازه مشتری را بگیرند.
پیش از سال 2011 ، کلیه مشاوران سرمایه گذاری با 30 میلیون دلار یا بیشتر دارایی تحت مدیریت (AUM) مجبور بودند در کمیسیون اوراق بهادار و بورس ایالات متحده (SEC) ثبت نام کنند، در حالی که یک مشاور سرمایه گذاری با کمتر از 25 میلیون دلار فقط نیاز به ثبت نام در سازمان تنظیم مقررات ایالتی خود داشتند. در سال 2011 ، قانون Dodd-Frank حداقل دارایی تحت مدیریت برای ثبت نام SEC را به 110 میلیون دلار افزایش داد.
تفاوت های اصلی در مجوزها
مشاوران و کارگزاران سرمایه گذاری هر دو نیاز به آموزش و اخذ مجوزهای مختلف دارند. کارگزاران باید دوره و امتحان سری 7 را بگذرانند، در غیر این صورت تنها به عنوان نماینده اوراق بهادار عمومی شناخته می شوند. همچنین آزمون سری 7 به عنوان آزمونی پیشرو جهت فعالیت و آزمون های دیگر در صنعت بورس و اوراق بهادار می باشد. از طرفی، مشاوران آینده سرمایه گذاری باید امتحان سری 65 را بگذرانند که یکی از الزامات این افراد می باشد.
